اعتبار تست تشخیصی crp در شناسایی نوزادان مبتلا به سپسیس

زمینه و هدف: سپسیس نوزادی مهمترین بیماری 28 روز اول زندگی است که تشخیص قطعی وجود آن به کمک کشت خون است. تست (crp) c-reactive protein روشی جهت تشخیص زودرس سپسیس است که علی رغم سادگی چندان مورد استفاده نمی باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارزش تشخیصی آن در سپسیس انجام گرفته است. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی بوده و بر روی نوزادان بیمارستانهای شاهرود انجام گرفته است. 100 نوزاد ترم که با شک سپسیس بستری بودند انتخاب و crp کیفی آنها در 6 ساعت اول بستری، 24 و 48 ساعت بعد با آزمایشات روتین سپسیس اندازه گیری شد. میزان مثبت بودن crp بیشتر و مساوی یک مثبت در نظر گرفته شد. یافته ها: بیشترین موارد سپسیس قطعی در محدوده وزنی بالاتر از 2500 گرم قرار داشته است (01/0p‹). 61% نوزادان مورد بررسی ترم بوده که در بین آنها 6/78% مبتلا به سپسیس قطعی بودند که تفاوت معنی داری با سایر گروه های سنی داشتند (007/0p‹). در خصوص مقدار crp در نوبت اول، دوم و سوم سنجش رابطه معنی داری بین میزان مثبت شدن crp و سپسیس قطعی به دست آمد و مشخص شد حساسیت این تست بویژه در 24 تا 48 ساعت اول بستری نوزاد در تشخیص سپسیس قطعی بسیار بالا می باشد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که سطح سرمی crp می تواند به عنوان یک تست سریع بویژه در 24 تا 48 ساعت اول بروز علایم سپسیس نوزادی در تائید و یا رد سپسیس با حساسیت بالا کمک کننده باشد.